Kushtet e pendimit

đŸ”žïžPendim do tĂ« thotĂ«:

Largimi nga mëkati dhe përfundimi në bindje (nënshtrim). Pendimi i ka tre kushte, prandaj nuk mjafton pendimi me gjuhë, por doemos duhet plotësuar tre kushte:

âžĄïžI pari: Largimi nga mĂ«kati; nĂ«se thotĂ«: tĂ« kĂ«rkoj falje o Allah, porse akoma bĂ«n mĂ«kat, i tilli nuk llogaritĂ«t qĂ« Ă«shtĂ« penduar derisa ta braktis mĂ«katin.

âžĄïžI dyti: TĂ« vendos qĂ« mos tĂ« bĂ«j mĂ«kat nĂ« tĂ« ardhmen; nĂ« qoftĂ« sĂ« pendimi i tij Ă«shtĂ« pĂ«rkohĂ«sisht, gjatĂ« muajit tĂ« Ramazanit, apo vetĂ«m ditĂ«n e Xhuma, apo vetĂ«m gjatĂ« periudhĂ«s sĂ« Haxhxhit pendohet dhe e ka qĂ«llimin pas kĂ«saj periudhe prapĂ« tĂ« bĂ«j mĂ«kate, nuk i pranohet pendimi, sepse ky Ă«shtĂ« pendim i pĂ«rkohshĂ«m. Pra nĂ« qoftĂ« sĂ« dihet se nĂ« qĂ«llimin e tij Ă«shtĂ« qĂ« tĂ« kthehet prapĂ« nĂ« mĂ«kate pas kĂ«saj periudhe (si p.sh.: Ramazan, Xhuma apo Haxhxh), vĂ«rtetĂ« Allahu nuk e pranon pendimin e tij.

▶E treta: T’i bie pishman pĂ«r mĂ«katet dhe tĂ« kĂ«qijat qĂ« i ka bĂ«rĂ« nĂ« tĂ« kaluarĂ«n, mos t’i harroj ato, pĂ«rkundrazi vazhdimisht t’i kujtoj dhe tĂ« kĂ«rkoj falje, tĂ« pendohet dhe tĂ« frikĂ«sohet pĂ«r shkak tĂ« tyre. NdĂ«rkaq, ta siguroj vetĂ«n nga ndĂ«shkimi pĂ«r shkak tĂ« tyre dhe mos t’i bie pishman, apo tĂ« mburrĂ«t me to dhe tĂ« thotĂ«: Allahu me ka fal mua –kjo nuk lejohet- siç Ă«shtĂ« thĂ«nĂ«: “Besimtari i sheh mĂ«katet si njĂ« kodĂ«r qĂ« frikĂ«sohet sĂ« do t’i bien sipĂ«r, kurse dyfytyrĂ«shi i sheh mĂ«katet si njĂ« mize qĂ« bie nĂ« tĂ« dhe pastaj fluturon”, do tĂ« thotĂ« i nĂ«nvlerĂ«son mĂ«katet.

Prandaj, besimtari vazhdimisht ka frikë nga mëkatet, tek ai, ato janë sikur kodra që është mbi te dhe frikësohet se i bie sipër tij, dhe kjo është argument për saktësinë e pendimit.

Nëse pendimi ka të bëj me padrejtësitë ndaj njerëzve, atëherë është kushti i katërt:

▶QĂ« t’ju kĂ«rkoj hallall atyre qĂ« ju ka bĂ«rĂ« padrejtĂ«si dhe t’ua kthej tĂ« drejtat e tyre (siç janĂ« pasuria apo tĂ« hollat), sepse e drejta e krijesĂ«s nuk bie pĂ«rveç nĂ«se pĂ«rmbushet e drejta e tij ose duke ia bĂ« hallall. T’ju bĂ«sh padrejtĂ«si njerĂ«zve dhe tĂ« thuash: UnĂ« jam penduar tĂ« Allahu, kjo nuk mjafton.

Të drejtat e njerëzve nuk bien përveç duke i përmbushur të drejtat e tyre, apo duke ta bërë hallall ata ty.

Shejh Muhamed ibën Salih, elUthejmin, Allahu e mëshiroftë!
(Sher’h edDurretil-Mudijjeh f.131)
PĂ«rktheu: Besim Gjelaj

Artikuj të lidhur

Ura e Siratit!

Tregim mahnitës që aludon për lidhjen e fortë në Allahun e Plotfuqishëm

Pse flasim aq shumë për Teuhidin?

Për atë që është sprovuar nga cytjet e shejtanit

Back to top button